Ostatnie wydarzenia w sądzie w Gdańsku przywołały ponure wspomnienia „słusznie minionej przeszłości”. Wywołały też refleksję nad tym, iż nie możemy z całą pewnością przyjąć, że niewłaściwy telefon od „właściwej” osoby dotyczący konkretnej sprawy to problem miniony całkowicie i raz na zawsze. Truizmem jest stwierdzenie, że „sprawiedliwości na telefon” i „wymierzanie sprawiedliwości” wykluczają się nawzajem. „Sprawiedliwość na telefon” jest zaprzeczeniem etyki sędziowskiej i samej sprawiedliwości. „Historia gdańska” wywołała u mnie nienajlepsze wspomnienia. Wkrótce po wejściu w życie kodeksu pracy, już w 1976 r., i ta dziedzina prawa nabrała politycznego charakteru. Pierwsze strajki (słowo „strajk” oficjalnie wówczas nie funkcjonowało) zaczęły się w…